πάρε με

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

πάρε με, μέχρι την άκρη του κόσμου.
με μάτια κλειστά θα ακολουθώ
τον ήχο των βημάτων σου ακούοντας
για να με πλήξει ,όπου με πας, καίρια η έκπληξη.
εκεί, στα νερά, που κυλούν τα ασκούριαστα
δίχως να κρυώνουν
δίχως ποτέ να σταματούν μέχρι να πιάσουν θάλασσα
ακολουθώντας από ένστικτο την κλίση του εδάφους
και τον αχό του κύματος.
όλα εξάλλου στον κόσμο αυτόν , αγάπη που,
ακολουθούν ένα όνειρο…

πάρε με, μέχρι τον ορίζοντα που γυαλίζει με την ανατολή
και μέχρι την βρεγμένη καρίνα του καραβιού
που ακολουθεί μια ρότα άγραφη στο χάρτη
επιθυμώντας το άγνωστο
κι ας έχει τάχα ανακαλυφθεί ολάκερη η γη
δεν έχει ακόμη εμφανιστεί , αγάπη μου, εκείνη η στεριά
όπου θα στεριώσει των ανθρώπων το συναίσθημα
μήτε και η ήπειρος που θα ναι τόσο μεγάλη
που να χωρά τον χορό των ψυχών μας

πάρε με, μέχρι τα δάση και τους δρυμούς
και μέχρι τα δέντρα με τους στιβαρούς κορμούς
που δε λυγούν στον άνεμο,
και δείξε μου το μυστικό διαβήτη
που γράφει εντός τους δίχως να χαράζει
τα χρόνια ένα - ένα που περνούν, αόρατα
που φαίνονται μονάχα στις εγκάρσιες τομές…
και στα λημέρια πήγαινέ με των πουλιών
που αποδημούν και ξενιτεύονται με τον χειμώνα
ακολουθώντας από ένστικτο τους εναέριους δρόμους
που βγάζουν δίχως στροφές και ανηφόρες
στις χώρες που παραθερίζει ο ήλιος.
γιατί αν μου πουν αγάπη μου πως κυβερνιέται ο άνεμος
ίσως κι εγώ πετάξω κάποια μέρα εκεί
όπου πηγάζει ανεμπόδιστα η ανατολή των πόθων μου…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-01-2011