Πλάστηκα

Δημιουργός: ivikos

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πλάστηκα νύχτα με χιονιά, κι ανάδρομα στο χτες σου
με της καρδιάς το ανάλγητο πλάϊ στις αλυκές
με τις φωνές σκεπάστηκα, της πίκρας,…τις πνιχτές σου
με απειλές, πως στην φυγή, θ’ αρχίσεις να με καις…

Λέω: « θ’ ανέβω στο άρμα σου» , μα το φρενάρισμά σου,
να μην το κάνεις πριν γευτώ, το ανόθευτό σου φως,
προτού στα δυο τεμαχιστώ, μ’ ένα σπαρτάρισμά σου
αφού αυτό είναι τ’ όνειρο, κι ο πόθος μου ο κρυφός…

Μου ξέφυγες με μια πειθώ, που μ’ έχει κατασφάξει,
με μια άρνηση ανίερη, σαν φλόγιστρο καυτή,
και λες: « για μένα ο έρωτας για πάντα έχει πετάξει
το Αχ! μου στο σπαρτάρισμα, άλλος θα το γευτεί» !!!!!

Το φρικαλέο τ’ όχι σου, κρεμάλα , μα κι αγχόνη…
τα « γεια σου» , οι ταλαντώσεις μου, καρδιά μου στη θηλιά,
πανομοιότυποι πολύ για την αγάπη οι φόνοι
και θύτες όσοι αρνήθηκαν , ερωτικά φιλιά!!!!!!!

Με το κορμί σου ανέτοιμο, για ερωτικό κρεσέντο
με το φιλί σου βάλσαμο, στα χείλη του αλλουνού,
κατάρα για τη λησμονιά, κάνεις το κοπλιμέντο…..
Και τ’ όνειρό μου χάνεται στα βάθη τ’ ουρανού……………….

Πλάστηκα να ‘μαι ένοχος, γι’ αγάπη που δεν παίζει ,
τον στεναγμό της πίκρας μου, τα σύννεφα ν’ ακούν….
κι εσύ να δίνεις των φιλιών το άγιο τους πετιμέζι
σε χείλη, που το φίλημα νυχτιές καραδοκούν.!!!!!!!!

17.11.2010

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-01-2011