Αλλοπαρμένη / Ήχοι τους δάσους

Δημιουργός: Θεοδώρα Μονεμβασίτη , Θεοδώρα Μονεμβασίτη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πίσω απ’ τις λεύκες ο δρόμος ζυγώνει
η εμμονή και η σκέψη μαζί
η αγωνία αυτή, απόψε τελειώνει
μη γυροφέρνεις η νύχτα κρυώνει
δίχως τις σκέψεις με άγγιξες μόνη
στους ουρανούς και στα πριν
μέσα στο νου μου οι γνώριμοι ήχοι
να υποταχτούν και αυτοί
στη ματιά κουβαλούσες τα ίχνη
τα μήκη, τα πλάτη, τα μην
η αλλοπαρμένη ζωή
παίρνει τους ήχους τους δάσους
θα ζουν οι ανέμοι εκεί
μέσα απ’ το δάσος περνούνε σαν ξένοι.

Tο άρωμά σου σε φέρνει εδώ
η ανάσα του δάσους σε κλέβει
ναι στις δικές μας ζωές, στις διαδρομές
στο πνεύμα που ζει και σε θέλει
δική μου να μοιάζεις πνοή

στης καρδιάς σου τους κτύπους θα ζω
δίχως λάσπη τον κόσμο να κτίζω
τ’ όνειρο ήθελε μονάχα τους δυό
μοναχά αγαπώντας να ζήσω
ήσουν το πρώτο όνειρό μου και μπορώ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-01-2011