Ωδή στην ιγκουάνα

Δημιουργός: ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ, ΠΑΝΤΕΛΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ιγκουάνα μια ματιά σου
σιωπηλά τα μυστικά σου
η στιγμή αιώνας μοιάζει
πάλι κάτι δεν αλλάζει.

Η σκιά σου φωσφορίζει
τι κι εαν η γη γυρίζει
δεν σου καίγεται καρφί
πάντα θα σαι σταθερή.

Κι αν βρεθεί μια ρήση
για να σε κατηγορίσει
ένα απρόσμενο σου χάδι
θα τη ρίξει σε σκοτάδι.

Μα δε γέλασες ποτέ σου
πάνε όλες οι ευχές σου,
μα τα χίλια περιστέρια
ξεχαστήκαν στα αστέρια.

Ιγκουάνα μια ματιά σου
σιωπηλά τα μυστικά σου,
η στιγμή αιώνας μοιάζει
πάλι κάτι δεν αλλάζει.

Ξημερώνει στη ραστώνη
όμως η καρδιά τρομπόνι,
που δεν άκουσε κανείς
μα ποτέ δε θα το πεις.

Βουτηγμένη στη σιωπή
ούτ΄ ένα μικρό γιατί,
τόσα χρώματα ελκυστικά
σου φεραν τη μοναξιά.

Αντιγόνη από Σοφοκλή,
παρομοίωση μου τραγική,
των σοφών οι παρωπίδες
βλέπουν μόνο τις ρυτίδες.

Ιγκουάνα μια ματιά σου
σιωπηλά τα μυστικά σου,
η στιγμή αιώνας μοιάζει
πάλι κάτι δεν αλλάζει.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-01-2011