Ο Δειλος

Δημιουργός: pasquale_valas, ΒΑΛΑΒΑΝΙΔΗΣ ΠΑΣΧΑΛΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Λόγια πνιγμένα στη σιωπή
Ενός δειλού ανθρώπου
Έψαχναν να βρουν αφορμή
Να βγουν στο γιαλό
Ήθελαν κάπου ν’ακουστουν
Μονό για το καλό του
Αυτός ποτέ δε τα’αφηνε
Και τα κανε τον καημό

Μα ο καημός μεγάλωσε
Και έγινε ένα τέρας
Που τη ζωή του έκλεινε
Μονή σ’ένα κελί
Σταμάτησε λοιπόν να ζει
Του λείπε ο αέρας
Κι όλος ο κόσμος έμοιαζε
Για κεινον φυλακή

Ώσπου μια μέρα ξύπνησε
Και είδε στον καθρέφτη
Το είδωλο του να κοιτά
Με βλέμμα αδειανό
Το στόμα του ψιθύρισε
τώρα κοιτάς τον κλέφτη
Που τη ζωή σου πέταξε
Κρυφά σ’ένα γκρεμό

Το χέρι του έκανε γροθιά
Και έσφιξε τα δόντια
Τα μάτια αμέσως γέμισαν
Με πείσμα και οργή
εγώ δεν έζησα ζωή
Γι’αυτό αλλάξω ρότα
Είπε και ελευθερώθηκαν
Τα λόγια απ’τη σιωπή

Εγώ δεν έζησα ζωή
Γι’αυτό αλλάξω ρότα
Και δε θα κάνω φυλακή
Την ίδια τη ζωή
Μέσα σε τοίχους και στενά
Παράθυρα θ’ανοιγω
Τίποτα δε θα φοβηθώ
Ούτε για μια στιγμη

Αυτά ήταν λοιπόν τα λόγια
Κάποιου δειλού ανθρώπου
Που βρήκαν κάποια αφορμή
να βγουν στο γιαλό
κάπου κι αυτά ακούστηκαν
κι ήταν για το καλό του
και από τότε τα’αφηνε
να καίνε τον καημό

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-01-2011