Τα ματωμένα γόνατα

Δημιουργός: BonnieJo, Ιωάννα Παπαδοπούλου

Έχει γραφτεί 3 χρόνια πριν για τη φίλη μου, την Αννα..την αδερφή μου.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μπορεί η ψυχή σου να μη ξέρει να παίζει το παιχνίδι της ζωής
-αλλά τη γουστάρω-
γιατί είναι σαν εκείνα τα πεισματάρικα παιδιά με τα ματωμένα γόνατα
που ψάχνουν φως και όχι τσιρότα για τις πληγές τους
κι από τα μάτια τους δραπετεύουν μυριάδες πουλιά
που τρέχουν να συναντήσουν τα όνειρά τους πίσω από το ουράνιο τόξο...
Ξανοίγονται τα παιδιά στις αλάνες και λερώνουν τα ρούχα
–αλλά όχι το βλέμμα- τους
Γι' αυτό σ' αγάπησα
Γιατί η ψυχή σου χωράει τα όνειρα
κι εμένα
και τις ζαβολιές των παιδιών
Γιατί έτρωγε όλο το φαγητό της
και μεγάλωσε, άπλωσε, ψήλωσε
και τώρα φτάνει το βάζο με το γλυκό
και γεύεται τις ομορφιές της ζωής
Γι' αυτό σ' αγάπησα
Γιατί μόνο εσύ δε μου’ κρυψες ποτέ τα κλειδιά
για να δραπετεύω μαζί με τα πουλιά
και να κυνηγάω το ουράνιο τόξο
Γι' αυτό πάντα επιστρέφω σε σένα
Για να σου πω ότι δεν υπάρχει θησαυρός!
Τον έχουμε μέσα μας.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-09-2005