Αναμονή

Δημιουργός: Ηλιοστάλαχτη, Ζωή Μαριάννα Κασαμπαλή

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αναμονή

Χάραζα στην στάχτη την ελπίδα
Μα αγέρας φύσηξε
Η στάχτη σκόρπισε
Και λίγο πιο πέρα
Μια καρδιά που λαμπάδιαζε στις φλόγες
Ούρλιαξε
Και ήταν η φωνή της
Μαρτύριο στα αυτιά μου
Από μια αγάπη παλιά
Έχουν χαθεί τα όνειρα μου
Γιατί πληγώθηκα κι εγώ
Έμαθα μόνη να ζω
Τη μοναξιά μου έμαθα πάντα
Εγώ να έχω οδηγό
Σε κάποιο δρόμο
Σκοτεινό παρατημένο
Ήξερα κάποτε πως
Θα με βρουν κυνηγημένο
Από το φόβο μου
Να έχω κουρνιάσει στην γωνία
Στάζουν τα δάκρυα
Αυτό όμως είναι η ουσία..
Και να κοιτώ το ταβάνι
Να περιμένω μια αχτίδα
Να μου χαϊδέψει τα βλέφαρα
Τότε θα πω πως την είδα
Ήταν ωραία
Με τα ξανθά της τα μαλλιά
Ήταν η ελπίδα
Που είχε φύγει μακριά…


Μην μ απαρνιέσαι

Προσπάθησα να σε κρατήσω μέσα μου
Την μουσική άφησα
Και με ταξίδεψε μακριά
Κι όταν η τελευταία νότα έσβησε
Πάλι γύρισες
Κι ήθελες να με εγκαταλείψεις κι εσύ
Ο τελευταίος κάτοικος στο μέσα μου
Μ απαρνήθηκες,
Κι όταν τα μάτια ύψωσα καταλάγιασες
Όμως δεν κράτησε πολύ η χαρά μου
Γιατί ήσουν εκεί
Ότι έφερνα στο μυαλό μου
Σε καλούσε
Απρόσκλητος επισκέπτης του εαυτού μου
Σε άφησα να μ αφήσεις
Να με αρνηθείς
Κι ας ήσουν ότι μου είχε μείνει
Έφυγες κι εσύ
Το δάκρυ μου
Και κύλησες για αλλού,
Στον κόσμο
Δίχως φως και αγάπη…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-01-2011