Στο λάθος λες "ναι

Δημιουργός: Ηλιοστάλαχτη, Ζωή Μαριάννα Κασαμπαλή

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έπιασα με τα χέρια την καρδιά μου
Με δύναμη την τράβηξα
Και μάτωσαν τα όνειρά μου
Με το βλέμμα αναζήτησα
Έναν έρημο κάδο
Την καρδιά μου να πετάξω
Δεν είχα πια την να την κάνω…
Με ένα άδειο κορμί
Σε άδειο δρόμο περπατούσα
Τα μπερδεμένα βήματα μου
Προχωρούσα κι απορούσα
Πως μπορώ να χορεύω
Στου μυαλού μου τη ζάλη
Πως μπορούσα να σκεπάζω
Την ανάμνηση με άλλη…
Κάτω απ τα σύννεφα και πάλι
Με απέχθεια γυρνώ το κεφάλι
Απ την άλλη
Δεν περίμενα ποτέ
Τον δικό σου το σεφτέ
Παίρνω ότι μου ανήκει
από μακριά σε χαιρετώ
ότι κι αν κάνεις θα με δω
μόνο θυμήσου κι εξηγήσου
όταν στο λάθος λες το «ναι»…


Η νεράιδα της βροχής

Θέλω έξω να βρέχει
Και σε μια στέγη υγρή
Κεραυνοί να κυριεύουν
Να περνά μια αστραπή
Και νεράιδα μικρή
Που μόλις είχε γεννηθεί
Πλάι στο κρύο παράθυρο
Άκουγε θλιμμένη μουσική
Από ένα ήρεμο βιολί
Που ανατριχιαστικά θρηνούσε
Τον πόθο της νεράιδας
Βασανιστικά εξιστορούσε
Και η στάλα
Που από το δοξάρι κυλούσε
Στο μαύρο πάτωμα
Κηλίδες κόκκινες ξεσπούσε
Μέχρι που μάτωσαν
Και τα μικρά της τα αυτάκια
Τα μάτια έκλεισε
Την πίκρα που της έδωσαν
Προσπαθούσε να ξεχάσει
Και χτυπώντας το παράθυρο
Το γυαλί στο χέρι ράγισε
Και απ την πληγή της ξεπετάχτηκε
Χειμώνας…
Πάγωσε το δωμάτιο
Η μουσική σταμάτησε
Ο θρήνος του βιολιού
Νιφάδες έγινε
Και στο κόκκινο πια πάτωμα
Λευκό χρώμα ζωγράφισε
Και με μεγάλη χαρά
Ένα χαμόγελο της άφησε..
Χαμόγελο προς την ευτυχία….

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-01-2011