Ο καλός

Δημιουργός: zpeponi, Νικος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Από όλους τους ανθρώπους, που συνάντησα μπροστά μου,
που ’χαν αρετή και τρόπους, κρυφακούωντας την καρδιά μου,
λίγοι μ’ έχουνε αγγίξει: Δεν μπορώ να τους ξεχάσω,
κι έχουνε αποφασίσει... πως δεν πρέπει να τους χάσω.

Είν’ καλοί, καλωσυνάτοι, αχ... αγγέλους μου θυμίζουν.
Με καλές πράξεις γεμάτοι, αδικία δεν γνωρίζουν.
Ειν’ ωραίοι και μοιραίοι και μυρίζουνε κολώνια,
άρχοντες, νοικοκυραίοι, από τα παλιά τα χρόνια.

Είναι τίμιοι και πρέπει όλοι αμέσως να τους μοιάσουν.
Δικαιοσύνης γράφουν έπη και στα σίγουρα θ’ αγιάσουν.
Κουβαλούνε καλοσύνη, όση ένας όνος βρώμη,
από την αγνή βιασύνη, δεν ζητάνε καν συγνώμη.

Αν καλός με απαντήσει, που ’ναι τέτοια η θωριά του,
και σκεφτεί να μ’ ακουμπήσει: Θα τα κόψω τα κουλά του!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-01-2011