Μόνον έσένα

Δημιουργός: merlin17254, Γιωργος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μόνον έσένα.

Μούσα μου άπρόσμενη.
Φωνή άπ τό ύπερπέραν.
Οί νύμφες μόνον ξέραν ,
ότ ήταν δυνατόν.

Τά λόγια σου πλοκάμια,
μέ κράτησαν σφιχτά.
Σύρθηκες σφυριχτά,
στόν κόρφο, φυλαχτό.

Καπνός τρελλός κι έκτόπλασμα,
τύλιξαν τήν ζωή μου.
Παράνοια κι άρετή μου,
σέ λάθος διακριτό.

Βούτηξα στόν όρίζοντα,
πού μέ όδηγεί στό χάος.
Μά, ένας ήλιος πράος,
μέ κράτησε ζεστό.

Τόν χρόνο τόν έπάγωσα
καί τήν στιγμή τιμάω.
Τόν φόβο ξεπερνάω
κι έσένανε ζητώ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-01-2011