ερωτικό

Δημιουργός: vasilis3

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Χαμόγελο του κόσμου, λαχτάρα που αρνήθηκα και ρίγησα στα χρόνια, βλέμμα άσπιλο του έρωτα κραυγή μου, βήμα και βήματα σε σένα, κορμί και σάρκα ένα σώμα, μια στιγμή σου εγώ εραστής, μια αιωνιότητα μου εσύ προσκύνημα

Στους τριγμούς του ξύλου, των κλειδώσεων, στα άυλα δειλινά μονάχα από φως καμωμένα, στις σκέψεις και στις μνήμες που κυλάνε κάτω απ’ το δέρμα, σε θέλω. Σε θέλω, πριν απ’ το τώρα, μετά απ’ το ποτέ, να δεις πως υψώνονται οι ψυχές μες στην ηδονή που κρύβουν οι σκιές μας

Παιδί που ήσουνα, γυναίκα που έμαθες να ζεις, με δυο φωνήεντα κι ένα σύμφωνο κρίνεις τον έρωτα σου, άκουσε το δέντρο που αντέχει ακόμα να θροΐζει τα κλαδιά του, δες τη μαύρη ράχη μου που κουβαλά τα’ αστέρια, σκύψε πάνω στον πόθο μου και άγγιξε τη σάρκα μου που τρέμει. Το ένα, μας έμεινε υπόλοιπο σε κιτρινισμένα φύλλα γεμάτα από μελάνι

Το χέρι σου φέρνει μία βόλτα στον αέρα, σκοτάδι αλογάριαστο μαζεύεις μες στη χούφτα. Πότε μισή, πότε ολάκερη, ποτέ όμως σιμά, σε φέγγει μιαν απάτη. Τα μάτια σου νερό κι απ’ το βυθό εγώ αναδύω τη γεμάτη φύκια μου λατρεία. Κάτω από σχέδια αστρικά που δε σου ‘μαθα ποτέ παντρεύονται απώλεια και μνήμη. Όνειρο που ξύπνησα μακριά από τον ύπνο σου καρτερώντας

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-01-2011