Έρωτας

Δημιουργός: Κωνσταντίνος2004, Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Απλώνεσαι στο σώμα μου σα ρίγος που ματώνει
λευκό μου τριαντάφυλλο και πώς να σε μαδήσω
ανέμελα γλυκοκοιτάς τη νύχτα να τελειώνει
τα χείλη σου που πίκραναν προτού να τα φιλήσω

Χτύπος π’ αρχίζει της καρδίας, το στήθος να ραγίζει
μανταλωμένα καστανά να ‘χα τα δυο σου μάτια
τα βήματα σου που άθελα σβήνουν τα μονοπάτια
και χάνεται ο έρωτας πίσω σου σα βαδίζει

Πως Μίκρυνε το γέλιο σου χρόνο με το χρόνο
πόσους χειμώνες σαν αυτόν τάχαμου ξεγελάς
με αστραφτερά παινέματα τον ίδιο σου τον κλώνο
αυτόν απ’ τον καθρέφτη σου συνέχεια που φοράς

Απλώνεσαι στο σώμα μου σα φως που τρεμοσβήνει
μα πριν να έρθει η αυγή πως γίνεσαι σκιά
γονάτισε η μοναξιά τα πόδια να σου πλύνει
κι όμως δεν καταδέχτηκες να βγάλεις τα φτερά

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-02-2011