Τα διυλιστήρια (ελευσίνα- Baytown)

Δημιουργός: Kostas Houston, Κωνσταντίνος Φ. Βελιάδης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όταν περνάω έξω από τα διυλιστήρια
Θέλω μουντό καιρό, ψιλόβροχο και κρύο
Να καμουφλάρονται τα άσπρα δηλητήρια
Και της ζωής μου το μοτίβο το αχρείο.

Κοιτώ τις δάφνες π’ αναπνέουν μαραζιάρικες
και κάτι φοίνικες με στάχτες σκεπασμένους.
Οι καμινάδες ασπροκόκκινες, ναζιάρικες
ξερνάν χτικιό απάνω στους καταραμένους.

Στα γκρίζα κύματα η θάλασσα ξεψύχησε
και ο αέρας σιγοκαίει τα πνευμόνια.
μια αλκυόνα που την κόλαση αψήφησε
χτίζει φωλιά σε κάτι ξύλινα βαγόνια.

Μια δωρική φωνή, παρέα στο ταξίδι μου
και άλλη μία βουτηγμένη μες στη λύπη.
Σωκράτη, Χάρις και συ Στέλιο Καζαντζίδη μου
Οι στεναγμοί μου όσοι της καρδιάς οι χτύποι.

Όπως αφήνω πίσω μου τα διυλιστήρια
θέλω να δω τον ήλιο μες στους ουρανούς μου.
Πίσω ν’ αφήσω της ζωής μου τα μαρτύρια
Απ’ τους λαβύρινθους να βγώ τους σκοτεινούς μου.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-02-2011