Πώς λυπάμαι τη ζωή σου

Δημιουργός: Αφροδίτη Γιαννάκη

ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΟ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πώς λυπάμαι τη ζωή σου

Πώς λυπάμαι τη ζωή σου,
πώς λυπάμαι τη ζωή μου!
Ενέχυρο τις ξεπουλούν με τόκο, φόρο, νοίκι
και τα χρυσά μας όνειρα δια βίου υποθήκη.

Δεν χρωστάμε πουθενά –
μονάχα μας χρωστάνε:
τα ωραία και τα ωφέλιμα,
του κόσμου μας το έλλειμμα,
της ζήσης μας τ' αφύσικα κενά –
της φύσης μας τ' αφύσικα κενά.

Δεν λυπάσαι τη ζωή σου,
δεν λυπάσαι τη ζωή μου.
Τις άφησες σε ειδικούς με πείρα, γνώση, μέσα
μα στο σφυρί τις βγάλανε γιατί δεν έχουν μπέσα.

Δεν χρωστάμε πουθενά –
μονάχα μας χρωστάνε:
τα ωραία και τα ωφέλιμα,
του κόσμου μας το έλλειμμα,
της ζήσης μας τ' αφύσικα κενά –
της φύσης μας τ' αφύσικα κενά.

Πάρε πίσω τη ζωή σου,
δώσ’ μου πίσω τη ζωή μου.
Την γκρίνια άσε, να χαρείς, και πράξη τώρα κάν’ το,
στο ακριβό το σπίτι μας να κάνουμε / να έχουμε κουμάντο.

Δεν χρωστάμε πουθενά –
μονάχα μας χρωστάνε:
τα ωραία και τα ωφέλιμα,
του κόσμου μας το έλλειμμα,
της ζήσης μας τ' αφύσικα κενά –
της φύσης μας τ' αφύσικα κενά.

Αφροδίτη Γιαννάκη

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-02-2011