1500μέρες

Δημιουργός: aliencross

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]Είμ’ όνειρα μονόχνωτα κι επώδυνα
μονολογώ σε μονοπάτια πια ανώδυνα
και δακρύζω στα πλήθη, με ήθη ανήθικα.

Χειροποιώ διαλέξεις, κυκλαμίνων στις τάξεις
ανέσεις και βλέψεις, παραπόνων εκλάμψεις
μα αφήνω το δράμα, το φλας το λυπήθηκα.

Με διαφάνειους ήχους ,και με μάχες εδάφους
πυρπολώ κατακόμβες , διασχίζω τους τάφους
ερωμένες και τέρατα, σ’εφιάλτες αφέθηκα.

Είναι οι λέξεις που μετρώ και δε μετράνε
ειναι τα όνειρα του ξύπνιου που πονάνε
και της αυγής η αγκαλιά με βρίσκει μόνο
σε παρενθέσεις απλοικές, να χάνω χρόνο.

Μα το δάσος υπάρχει και δε σβήνει η φωτιά σου
δέντρα που λάμπουν ,σα με καίει η ματιά σου
μακρυγορώ και το ξέρω ,μα στο τέλος σ’αρνήθηκα.

Κουρέλια και στάχτες, αισωπικές αυταπάτες
βροχή που δε βρέχει, και σωρός οι απάτες
απιστίας το ψέμα, και μ’είχες ,τ’ορκίστηκα.

Είναι το μέλλον , παρελθόν, στημένο πάλι
ανίδεο το τώρα, συγυρίζεις το κεφάλι

Μα είναι όνειρα οι ψυχές , κι ο κόσμος, δίχτυ
τις μνήμες μας ορίζουνε, άραγε ποιός τον θύτη;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-02-2011