Του ονείρου κιβωτοί

Δημιουργός: φλοισβος, Δημακάκος Γιώργος

Ευχαριστώ την φίλη μου την ΕΥ-ΔΟΚΙΑ για την επιλογή τίτλου. Να έχετε ένα υπέροχο βράδυ..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γυάλινα είδωλα σκορπίζουν
στο φως της πρώτης μας αυγής
Γέμισε τ’ όνειρο αλήθεια
με τη ζεστή σου την πνοή

Άδειοι οι φόβοι ξεμακραίνουν
Μικροί μπροστά στην ομορφιά σου
Όταν οι στίχοι μου σωπαίνουν
γύρε και κρύψε με κοντά σου

Σώμα γυμνό, γεματό λάθη (ρ)
βαπτισμένο μες στο δάκρυ
αν μπορώ να δώσω κάτι
έλα τράβα με απ΄την στάχτη…

Κάθε ματιά σου ζωγραφίζει
πάνω στις φλέβες μου φτερά
Στάξε στα δάκτυλα το δείλι
κι άσε να πάμε μακρυά

Είμαι αυτό που σου χρωστάω
Είμαι αυτό που θα ζητήσεις
Δώσε μου κάτι να γελάω
όταν στο λίγο μου θα ζήσεις

Στου ταξιδιού την αυταπάτη (ρ)
άσε να γίνω η Ιθάκη
Στου ουρανό σου το φεγγάρι
Στείλε τ’ αγέρι να με βγάλει

Μνήμες βαριές στους ώμους σου γυρνούν και ξαποσταίνουν
Στου χρόνου τα υπόγεια, του νόστου στεναγμοί
Κι είναι οι ψυχές μας κύματα που χρόνια ξεμακραίνουν
σε θάλασσες ακοίμητες, του ονείρου κιβωτοί
Σε θαλασσες ακοίμητες, τ’ ονείρου μας ζωή…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-02-2011