Γεωμετρίες της ψυχής

Δημιουργός: kostas71, Μπαρμπαγιάννης Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στα μυστικά μου μονοπάτια σεργιανώ
Τετάρτη βράδυ με τα φώτα μου σβησμένα
Κάτι με πνίγει απ’ τα δεκάξι μου θαρρώ
Κι ενώ πεθάνω αυτό γεννιέται από μένα…

Κάτι που μοιάζει σαν μια τρέλα του μυαλού
Σαν μια μου σκέψη που δεν είπα σε κανένα
Σαν έναν φόβο του ανίκητου Θεού
Που όλα τα ‘χει μυστικά και μετρημένα…

Κενή εικόνα μιας του βάθους μου σκιάς
Γεωμετρίες της ψυχής ξεπερασμένες
Αποτελέσματα θνητών της συμφοράς
Κρυφές αλήθειες στα ερείπια θαμμένες…

Βρεγμένο σπίρτο που φλερτάρει με το φως
Βγαίνουν οι λέξεις σαν ανάσες απ’ το στόμα
Όσες φορές με πήγε λάθος ο καιρός
Τόσες πληγές χάραξε ο έρωτας το σώμα…

Ένα χαρτί που γράφει επάνω ‘’δεν μπορώ’’
Με μια μπογιά από ιδρώτα ποτισμένη
Μ’ ένα παράθυρο στη δύση ανοιχτό
Σαν ουρανός που χει την ράχη ματωμένη…

Γυρίζω μέσα στου μυαλού μου τις στροφές
Σαν δευτερόλεπτο ζωής που χει σαλτάρει
Που πάει αντίθετα απ’ του χρόνου τις ορδές
Σαν τον αθώο που αρνήθηκε την χάρη…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-03-2011