μποέμ κι απόμακρος

Δημιουργός: jota gerogiorgi

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

τρομαγμένο παιδί με μάτια δακρυσμένα
κι εγώ,αν κι ήμουν εκεί με χέρια παγωμένα
κι ήθελα να τ απλώσω,την ψυχή μου για κείνον να δώσω
δεν πλησίασα άλλο,τον πόνο του να πάρω

λάθος κινήσεις μου τον έχουν φοβίσει
μα οι αισθήσεις μου μ έχουν νικήσει
απλώνω το χέρι μου,είναι το αστέρι μου
κι ότι τον πόνεσε,στο δάκρυ χώρεσε

το βράδυ κοντά του τον νιώθω σα ξένο
κι απ τα φιλιά του μηνύματα παίρνω
η ζωή τον πονάει μα γι αυτά δε μιλάει
κι εγώ είμαι εκεί,κορμί και ψυχή

αγόρι θλιμμένο που τόσο αγαπώ
κι όλο προσμένω να το ξαναδώ
να δει πως ελπίδα απ τα μάτια του πήρα
πως δε ζει στο σκοτάδι,όσο υπάρχουνε κι άλλοι

μποέμ κι απόμακρος,σκαλί τελευταίο
νιώθει απόβλητος,κι ίσως να φταίω
μα θέλω να δώσω,μπορώ να τον σώσω
φιλί στο σκοτάδι,δειλό ένα χάδι...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-03-2011