Τα πράγματα που ζουν απ' το χαμό

Δημιουργός: isavella

απλά λόγια από το ομώνυμο έργο της κ.Βαμβουνάκη που είναι βασισμένο σε μια αληθινή ιστορία, απλώς τα συνδίασα λιγάκι...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Εκεί σε συναντάω
στα πράγματα που ζουν απ' το χαμό
Στη διαστολή μιας στιγμής
στην ίδια συνάντηση, στην περιπέτεια
σε νύχτα ασέληνο αμαρτίας
που αλέθει κι εξαγιάζει
Εκεί που σου χαρίστηκε ο έρωτας
έτσι αποφασιστικά
Εκείνος ... Εκείνη .... και τίποτ' άλλο στον κόσμο
Πάντα εκείνη και εκείνος θα είναι το κύτταρο
της ζωής και της δημιουργίας ...
Κι από κει και πέρα τίποτα δεν είναι όπως πριν
καμία αναπλήρωση
δε θα σε παρηγορήσει
κι ας παριστάνεις ότι τον ξεπέρασες
ιδίως τότε...
τον βρίσκεις σε κάθε μελωδία της μουσικής σου
σε όλες τις λέξεις της προσευχής σου
το ξέρω...
εκείνο το απόγευμα δεν αγκαλιάστηκαν
η αμηχανία και η δύσκολη σιωπή παραπέτασμα
κάτι να κρύβει...
το ξέρω...
οι θλίψεις είναι πολλές
τις βλέπω στα μάτια σου,
σ' ότι απομένει απ' το χαμόγελό σου
μα αυτά τα μάτια έχουν αγαπηθεί
το ξέρεις …
ίσως γι' αυτό δεν παραπονίεσαι
Βλέπεις ... έτσι σ' ανταμείβει η ζωή όταν τη χαίρεσαι
και όσο για παρακάτω έχουμε…
εκεί που Θέλει Ο Θεός μετά...
Όμως Το Θεό δεν τον φοβούνται, γιατί ξέρει....

Αλλιώς ζευγαρώνουν οι άνθρωποι στα μάτια των ανθρώπων
και αλλιώς στα μάτια του Θεού ...



«Κι ετούτα τα πράγματα που χουν απ' το χαμό
Αισθάνονται πως εσύ τα υμνείς
Έτσι περαστικά όπως είναι
Μια σωτηρία προσδοκούν από εμάς
Τους ακόμα πιο περαστικούς...»

Ρίλκε

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-09-2005