Περί κενότητος

Δημιουργός: ftx, Ευτύχης Χαιρετάκης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αν σ' ήθελα γιατί είσαι εσύ, και όχι απλά γιατί είσαι εκεί,
ήταν το φως μες την καρδιά μου περισσότερο...
άμα δεν τέλειωνε η στιγμή, μα δυναμώναν οι σφιγμοί,
θά 'χε ό,τι ζούμε μέσα κάτι αληθινότερο...

Αν κάθε σκέψη ήσουν εσύ, κι όχι φευγάτη ούτε μιση,
στην απουσία σου αν δεν ένοιωθα πιο ελεύθερα...
το «εγώ κι εσύ» ήταν «εμείς», κι έξω από εμάς άλλος κανείς,
αν όλα τ' άλλα ερχόταν πάντα μόνο δεύτερα...

#
Σού τό 'χα πει από την αρχή,
-μα πού εσύ-
πως την καρδιά μου δε μπορείς να μαλακώσεις,
θα μετανοιώσεις.

Σου τό 'χα πει μες στη φωτιά,
πως το «μαζί μου» είναι για σένα μοναξιά,
κι όμως το διάλεξες.
Για της καρδιάς μου τα υλικά,
σού 'τό 'χα πει, πως δεν αλλάζουν τελικά,
κι όντως δε μ' άλλαξες.
#

Αν με μεθούσαν τα φιλιά από την πρώτη τη γουλιά
και τρελαινόμουν δίχως τίποτα να σκέφτομαι...
αν ίδιες κάναμε ευχές, κι αν σ' ήθελα όπως με θες,
και όχι απλά επειδή ήρθες να σε δέχομαι...

Αν έμοιαζε όσο προχωρά, πως θά 'κανε τη διαφορά,
ότι το δρόμο όλο μαζί θα περπατήσουμε...
αντί για να σ' ονειρευτώ, νιοώθω να παίζουμε κρυφτό,
και ότι πάμε στο μισό να συνηθίσουμε...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-03-2011