Νυχτερινό

Δημιουργός: ptoumassis, Παναγιώτης Θ. Τουμάσης

Ποίημα που περιμένει τον τραγουδοποιό του

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είναι τη νύχτα, που τη θάλασσα θα νιώσεις,
είναι τα κύματα κι αυτά, που σ’ οδηγούν,
όσα αγαπάς, μέσα στην νύχτα μην προδώσεις
κι όσα μισείς, άφησε τώρα να πνιγούν.

Ένα πουλί πετά στου πέλαγου την άκρια,
μπροστά στα φώτα κάποιας πόλης μακρινής,
μικρά έχει μάτια που χρυσίζουνε σα δάκρια
κι άσπρες φτερούγες, όμοιες τόσο μ’ εκεινής.

Πόσες φορές, σ’ αυτά τα μαύρα γύρω μου όρη,
πόσες φορές, σ’ αυτό το μόλο τ’ ουρανού,
προσμένω ατέλειωτα τ’ ολόφωτο βαπόρι
κι είμαι ντυμένος με τα ρούχα του γυμνού.

Είναι η αγάπη μου ένα σύννεφο την νύχτα,
είναι τ’ αστέρια τα μαλλιά της την αυγή,
σιγά πατώ, μην την ξυπνήσω· καληνύχτα
κι είναι σκοτάδι και για να ’ρθει η μέρα αργεί.

Ξενοδοχεία των λιμανιών, φτηνά και σκάρτα,
στα λερωμένα οι έρωτες δε θα ντραπούν,
«για μια βραδιά πόσα ζητάς; Ορίστε. Πάρ’ τα»
κι ούτε σε νοιάζει τι για σένανε θα πουν.

Π.Θ.Τουμάσης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-03-2011