Το όνειρο που στάζει

Δημιουργός: poetryf

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είν' οι λέξεις σου απόψε μαχαίρια
καρφωμένες βαθιά στο φιλί.
Στο κενό κρεμασμένα τα χέρια
και μια πτώση διαρκώς μ’ απειλεί.

Τέλειωσε με μια νύχτα ακόμα
με το δάκρυ μου βάψε όσα θες.
Σ’ αγαπώ σαν ψυχή μα σαν σώμα
πρέπει πάντα να ζω σ’ ένα χθες.

Κι όμως σήμερα λείπεις, φαντάσου
πιο βαθιά οι πληγές μου ματώνουν.
Σου φωνάζω ένα κόκκινο «στάσου»
μα στο μαύρο οι σκιές μας σκαλώνουν.

Θαμπωμένο φεγγάρι η αλήθεια
κι όσα λέγονται εδώ, μοιάζουν ψέμα.
Στα δικά μας τρελά παραμύθια
σ’ ένα τέλος η αρχή δίνει αίμα.

Μόνο κοίτα με αγάπη μου, λίγο
μες στο όνειρο αυτό που σε βρήκα.
Και άμα θες το πρωί που θα φύγω
κράτα εσύ του φιλιού μας τη γλύκα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-03-2011