Ανθρωποι

Δημιουργός: Ευανθία, Ευανθία Κόμνου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]'Ανθρωποι

[align=left]Κουράστηκα...
Από τις βαρύγδουπες λέξεις και τους βαθυστόχαστους συνειρμούς
χωρίς αντίκρυσμα...
Κύρτωσα από θλίψη και η υπομονή μου κάμφθηκε,
στάχυ στο βοριά που φίλισε τη γη και μάτωσε...
Περίμενα λίγα από τους άλλους...
Έτσι πίστευα...
Μα η φιληδονία του εγωισμού θεριεύει και λικνίζεται στη ματιά,
ύπουλο φίδι, ξιπασμένο και άναρχο.
Χυμάει και δαγκώνει και ευφραίνεται βουλιμικά αθώο αίμα.
Στάζει κόκκινο και ζεστό το αίμα του σφαγίου...
Κι έπειτα τι;
Δεν υπάρχει πια μέρος ελεύθερο σε τούτο τον πλανήτη,
να αποσυρθεί κανείς να γλύψει τις πληγές του.....
Θα΄θελα να΄μουν ένας κόκκος άμμου στον πάτο του ωκεανού
να χορεύω με τα ρεύματα.....

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-03-2011