Ακολουθώντας τα βήματα....(4)

Δημιουργός: ΓΙΑΝΝΗΣ Κ

συνέχεια από τα προηγούμενα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=left][B][I]Τρείς μήνες μακριά.
Χαμένος από όλους και από όλα.
Είχα να περάσω από το περιοδικό σχεδόν μισό χρόνο.
Φρόντιζα να μένω μακριά από τα στέκια που ήξερα πως συχνάζουν τα παιδιά
και χάραζα τις διαδρομές μου προσεκτικά μη πέσω επάνω σε κάποιον.
Η Μαρία με καλούσε στο κινητό συνέχεια το πρώτο μήνα χωρίς να απαντάω ποτέ.
Μετά σταμάτησε και αυτή.
Ήταν μία Κυριακή απόγευμα που συνάντησα τη Κατερίνα έξω από τον Έλατο.
Σε κάποια σκέψη θα ήμουν χαμένος γιατί παραλίγο να πέσω επάνω της.
Ζήτησε τσιγάρο σχεδόν με τσαμπουκά.
Φορούσε ένα τζιν που κάποτε ίσως της ήταν εφαρμοστό αλλά τώρα της ήταν σίγουρα μεγάλο.
Και ένα καρό μπλέ πουκάμισο.
Τα μαλλιά της σκούρα καστανά κομμένα κοντά αγορίστικα.
Έβγαλα το πακέτο να της το δώσω.
-Ένα θέλω.
Η φωνή της ήταν ψυχρή.
Τη κοίταξα καλύτερα.Και αυτή το ίδιο.
-Ρε, τρυπιέσαι, διαπίστωσε χαμογελώντας.
-Όχι πιά της απάντησα.
-Καλάααααααα.
Η Κατερίνα ήταν 19 χρονών και έκανε χρήση τα τελευταία 2 χρόνια.
Την ρώτησα αν είχε κάπου να κοιμηθεί και απάντησε αρνητικά.
Της έδειξα το δωμάτιο παρακάτω.
Χωρίς να πεί τίποτα με ακολούθησε.
Σα να ήταν από πάντα το δωμάτιο δικό της έβγαλε όλα τα ρούχα της με μεγάλη άνεση.
Είχε όμορφο σώμα αν δεν έστρεφε κάποιος τη προσοχή στα μελανιασμένα χέρια της.
Μπήκε στο μπάνιο και άκουγα το νερό να τρέχει συνέχεια μισή ώρα.
Όταν βγήκε έβγαλε από τη τσέπη του τζιν τρία φιξάκια.
Άφησε τα δύο πάνω στο τραπέζι και έβαλε το τρίτο ξανά πίσω.
Χωρίς να πω τίποτα τράβηξα το σακβουαγιάζ κάτω από το κρεββάτι και έβγαλα τα σύνεργα.
Σε λίγο νοιώθωντας την ηρωίνη να τρέχει ξανά μέσα στις φλέβες μου άρχισε να με λούζει κρύος ιδρώτας.
Μία πρωτόγνωρη αίσθηση πανικού με είχε καταλάβει.
Ξύπνησα το άλλο πρωί σχεδόν παγωμένος.
Η Κατερίνα κοιμόταν δίπλα μου φορώντας το αγαπημένο μαύρο pickwick μπλουζάκι μου.
Ένοιωθα να ζαλίζομαι και γιά ώρα έκανα εμετό στο μπάνιο.
Ήμουν πιό αδύναμος από κάθε άλλη φορά.
Μία εβδομάδα έμεινε μαζί μου η Κατερίνα πριν χαθεί χωρίς κουβέντα.
Είχα αρχίσει πιά να ξαναχτυπάω από μία ένεση καθημερινά.
Είδα τη Κατερίνα μετά από 2 μήνες πάλι ένα πρωί έξω από το Ελικών.
Έμοιαζε να κοιμάται.
Περαστικοί ακολουθώντας σα πρόβατα ο ένας τον άλλο
σκόνταφταν πάνω στο σώμα και το κεφάλι της.
Έριχναν μία ματιά στο απρόσμενο εμπόδιο και συνέχιζαν το δρόμο τους.
Ετοιμάστηκα να πλησιάσω όταν εμφανίστηκαν δύο καθαριστές του δήμου.
-Εκεί, είπε ο λαχειοπώλης δείχνοντας το άψυχο σώμα της.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-03-2011