Μες τον λαβύρινθο της σκέψης μου

Δημιουργός: Πριγκιπας

σαν φύλλα ξετυλίγονται στις λήθης την ανέμη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πόσες φορές δεν μίσησες το ιδιο σου το ψέμα
και πόσες δεν αγάπησες το άλλο του μισό
αγάπες που μαράθηκαν σε κάδρα ξεχασμένα
και σε κελλάρι ξέμειναν υπόγειο και υγρό

Πόσα τραγούδια γράφτηκαν για μια μόνο καρδιά
που σαν καράβι βούλιαξε μια νύχτα στον βυθό
σημάδια που αντάμωσαν σε πύρινα φιλιά
μα άντεξαν μες της βροχής τον πέτρινο καιρό

Τώρα μέσα στην σκέψη μου πλάνιεται μια σκιά
που σαν φιγούρα αλλόκοτη στο χρόνο ξεμακραίνει
της άνοιξης με ξύπνησαν βελούδινα βιολιά
και σαν φύλλα ξετυλίγονται στις λήθης την ανέμη

Λοιπόν αφήνω ελεύθερη απόψε την ψυχή μου
μήπως κι απ' το λαβύρινθο που μ' εβαλες να βγώ
μαζί με εκείνα τα όνειρα που πέθαναν μαζί μου
γυρεύοντας μες τα σκοτάδια μου φως για να σε δω.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-03-2011