Τα βυζάκια της Μαρίας

Δημιουργός: ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ, ΠΑΝΤΕΛΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στο πέρασμα των εποχών στο κύλισμα του χρόνου
μελάνη χύθηκε πολύ στο ματοκύλισμα του πόνου.
Όσα γινήκανε στο φως,γεννήσαν μια παιδούλα
η Ιστορία σα μεγάλωσε,κατήντησε μια τσούλα.

Άλλοι τη συμβουλεύτηκαν κι άλλοι τη λαχταρούν,
πλήθος οι βιαστές,κι άλλοι δε θε να την ακούν.
Πολλοί οι πορθητές,νεκροί χαρήκαν το κορμί της
αυτή με διδαχές,θέλει να σώσει την ψυχή της.

Στα μονοπάτια των καιρών διαλέγει τις στιγμές
μα πάντα προτιμά, στολίδια απ τους νικητές.
Θρήνους και στεναγμούς,βαθιά τους παραχώνει
όσο κι αν επαναλαμβάνεται,δεν την αναστατώνει.

Τότε παλιά,που ταν μικρή,ντυμένη με προβιές
δεν πίστευε ούτ΄αυτή πως θα ρθουν αλλαγές.
Μα είν ο καιρός τρελός και δεν κρατά τιμόνι
για δες που κι η φούστα γίνηκε παντελόνι.

Τα πάνω ήρθαν κάτω,πάλι τα κάτω ήρθαν πάνω
μα όλα μείναν τόσο ίδια,π αρχίζω και τα χάνω.
Πόλεμοι,ίντριγκες,κλεψιές και μηχανορραφίες
κι η Ιστορία πάλι έκανε, χρυσές επιτυχίες.

Μα τελευταία ξόμεινα στο ράφι η Ιστορία
τι δε θα δινε για να την λεν κι αυτή Μαρία,
τα ποθητά τα στήθη της,να έχει παρατεταμένα
κι ας είν στο αύριο να μείνουν ξεχασμένα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-03-2011