παραίσθηση

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

η θέα ετούτη που έχει συνεπάρει τα μάτια μου
το ξέρω πως δεν είναι αληθινή
έχω επίγνωση ,βλέπεις, της αυταπάτης μου
και των ψευδών εικόνων με τις οποίες με εφοδιάζει
ενίοτε η φαντασία μου.

όμως εγώ δεν μπορώ να πάρω τα μάτια μου από πάνω της
θες η ακρογιαλιά με τα λευκά λειασμένα χαλίκια
θες η θάλασσα με τα καίκια που την ταξιδεύουν
θες η λαχτάρα που έχω για φευγιό
με κάνουν στιγμιαία να μη σκέφτομαι
μήτε τους γκρίζους τοίχους του δωματίου
μήτε τον χρόνο τον ελάχιστο που έχω πια για μένα
ή για τα πρόσωπα τα αγαπημένα

οι ήχοι ετούτοι, που καθηλώνουν την ακοή μου
και με κερνούν άκρατη την ανάταση
σαν συναυλία εγχόρδων μαγικών που παίζουν μοναχά τους,
το ξέρω πως δεν είναι αληθινοί
έχω στέρεα την επίγνωση της πλάνης μου
και ξέρω, πως μόλις έρθει πάλι το μυαλό στη θέση του
θα πάψουν, δυσαναπλήρωτο αφήνοντας κενό .

μα δεν μπορώ να μην παραδεχτώ πόσο με γαληνεύουν
όσο ανήκουστοι, όσο πλαστοί και αν είναι
θες η σιωπή η θανατερή που πάντα με βασάνιζε περικυκλώνοντάς με
θες η λαχτάρα που έχω για μιαν ανθρώπινη φωνή, μια παιδικήν ανάσα
με κάνουν να μη θέλω να ξυπνώ
από την ληθαργικήν ετούτη μα πολυπόθητη παραίσθηση…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-03-2011