Αποδημητικο

Δημιουργός: mistiriodis, lithi

ποτέ δεν σε ξεχνώ..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κουρνιάζω στα δευτερόλεπτα μιας φράσης σου
Και ας μην ακούω τη φωνή σου και ας μην γεύομαι τα χείλια σου
Και ας μην σε είχα ποτέ μου
Μια απότομη καληνύχτα , δήθεν λόγια που σκίζουν την ψυχή
Αυτά μου άφησες
Δεν φαίνεται εύκολο να λείπει ολόκληρη η ζωή μου
Στα πάντα είμαι μισή , σαν αναγκαία συνήθεια
Και πως μισώ τους άλλους που χαρίζουν όλη την αγάπη που κρύβουν
Εκείνα τα καταραμένα ζευγαράκια που μου θυμίζουν την φυγή σου

Πόσο ανόητη είμαι , εσύ είσαι αποδημητικό πουλί και εγώ οικόσιτο ζώο
Αδύνατο να τα περιορίσεις στον ίδιο χώρο
[B][I]Αδύνατο να νιώσουν τα ίδια
Αδύνατον να αγαπήσουν τα ίδια[/I][/B]
Το χειρότερο είναι πως είμαι κλεισμένη σε ένα σπίτι αναμνήσεων
Να με ταΐζουν μπαγιάτικα συναισθήματα
Και εσύ ξενιτεμένος αναζητάς νέα τροφή
Λες και δεν είχες παρελθόν
Ένα πτηνό με μνήμη χρυσόψαρου
Και ναι εσένα ερωτεύτηκα
Εσένα αγαπώ ακόμα με όλο μου το είναι

Και όσο τα γράμματα ξεφεύγουν από τις παλάμες μου
Αντηχεί η νύχτα μου νότες από τις τάστες σου
Από την κιθάρα που χάραξε κάθε βιολωδία μου

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-03-2011