Στον καιρό της παρακμής

Δημιουργός: Denis, Σάκης

Αφήστε με να λέω ό,τι να 'ναι... Όμως, σας παρακαλώ, εστιάστε εδώ: http://www.youtube.com/watch?v=3cn6wZkPDgQ . Μ' αρέσει πιο πολύ απ' της Μαρίζας Κωχ τη μελοποίηση του ίδιου ποιήματ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στα παλιά μας τα μετόχια,
που αποδεκατίζ' η φτώχεια,
Γλώσσα, μάνα μας Ρωμιά,
ποιοί σε σέρνουν στη βρωμιά;

Δίψα κι ερημιά θερίζει
το κοινό μας μετερίζι.
Κι η ζωή κατρακυλά
όλο και πιο χαμηλά...

Κάναμε πολλά φεγγάρια
ασημένια κρεμαστάρια
με την πονηριά_αλεπούς
στους καιρούς τους χαλεπούς...

Βούλιαξε κι ο γαλαξίας
στον βυθό της ασφυξίας.
Κι ο καιρός σαν αναιδής
μας περιφρονεί δανδής...

Ποιητή μελισσοκόμε,
φιάχν' ανθόμελο να τρώμε,
για ν' αντέξουμε κι εμείς
στον λιμό της παρακμής...

Με τον ξεπεσμό μας φρίξε,
μα, μετά, δυο στάλες ρίξε
από φως Ελληνικό
στον καιρό τον κυνικό...

Κι άμα βγεις στον ουρανό σου
με τον Ήλιο σύντροφό σου,
πάρε σύμμαχους κι εμάς
να 'χεις, σα θα πολεμάς!

Και, το τέλος του πολέμου
μόλις έρθει, Δάσκαλέ μου,
στην αυλή σου δέξου με
σαν παιδιά να παίξουμε!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-04-2011