Π α ν σ έ λ η ν ο ς

Δημιουργός: στίχος, Χριστίνα ( Μαβιά Ηχώ )

http://nikarios.blogspot.com/2011/04/blog-post_30.html ευχαριστώ εξαιρετικά τον Nikario, γι' αυτόν τον σύνδεσμο !!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είμαι ένα βότσαλο του κόσμου
Της άμμου κόκκος αλμυρός
Πεφτάστερο, ρωγμή στη νύχτα
Λόγος του αγέρα καθαρός...

Είμαι γυναίκα, είμαι άντρας
Είμαι και ζώο και παιδί
Κι ούτε που έχω ηλικία
Είμαι ενός δέντρου το κλαδί...

Είμαι σοφός, είμαι και λάθος
Είμαι η αλήθεια κι η ψευτιά
Είμαι το χρώμα, το σκοτάδι
Και στίχος σ' άγρυπνα χαρτιά...

Είμαι το ακίνητο σημείο
Που ήρθε η ματιά σου να σταθεί
Και μελλοθάνατος του φόβου
Που τελικά θ' αθωωθεί...

Είμαι μια αστεία ιστορία
Είμαι της θλίψης ο λεκές
Είμαι η μνήμη κι ο κανόνας
Στις διαδρομές τις χρονικές...

Είμαι το χέρι που σου δίνω
Η αλλαγή, η θαλπωρή
Είμαι η πλήξη, είμαι η τρέλα
Και πάθος που παραληρεί...

Είμαι και πόλεμος και ειρήνη
Και μοναξιά και συντροφιά
Είμαι όλα εκείνα που θ' αφήσουν
Στη γεύση σου μιαν ομορφιά...

Είμαι αδράνεια και πράξη
Και του τυφλού η ακοή
Είμαι ο σφυγμός σου και η ποινή σου
Της έλευσής σου η πνοή...

Είμαι παλιός, είμαι καινούργιος
Όπως βροχή και ουρανός
Είμαι και πνεύματος και ύλης
Ψίθυρος καλοκαιρινός...

Και όλ' αυτά είμαι για σένα
Έμπειρος κι άπειρος πολύ
Βωμός εγώ, να θυσιάσεις
Πρώτο και ύστατο φιλί...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-05-2011