Ποιήματα για δύο

Δημιουργός: Παναγιώτης Π, Παναγιώτης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Την τύχη μου σαν τέλειωνα, παρτίδες, καφενείο,
να σου η δασκάλα μ΄ έπιασε με πήγε στο σχολείο.
Στην τάξη της με έχωσε μου ΄δωσε και βιβλίο,
τα πράγματά μου έφτιαξε στο μολυβοδοχείο.
Εγώ πολύ δεν πρόσεχα τα πήρε στο κρανίο
πλάι της τότε βρέθηκα στο μπροστινό θρανίο
και μου δωσε για άσκηση: ‘Ποιήματα για δύο ’

Γέλαγα δεν την πίστευα πως είναι δυνατόν,
αυτά για να γραφτούνε θέλουνε παρελθόν
μα πιο πολύ με μάλωνε έκανε σαν θηρίο.
Το δάκρυ μου εσκούπιζα για να τις πω αντίο
γράψε μου λέιει γίνεται και βάλτο χρόνο στο παρόν.

Δύο στροφές της έγραψα ξανά και άλλες δύο:

“ Νιώθω στιγμές να με ζητάς νύχτες να μου μιλάνε,
μ΄ όνειρα λόγια χίλια σου έρχονται με φιλάνε,
μα στο ξημέρωμα μην κλαίς γιατί σου διώχνει τ΄ άστρα,
τ΄ άστρα ποτέ δεν σβήνουνε πάντα γλυκά κοιτάνε.”

Τότε στ΄ αυτί την άκουσα, λόγια μου λέει δύο:
την γλίτωσες μα θα σε βρώ ξανά σε μήνες δύο !!

Στου φεύγα την ορμή στροφή της άφησα βραβείο
με στίχους τρεις που κράτησα: πως αν με βρεις ξανά
ΕΝΑ το ποίημα και πάρτο απ την αρχή δια δύο.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-05-2011