Σ' έχασα και μ' έχασες

Δημιουργός: mytilinia, georgia simini

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σ' ΕΧΑΣΑ ΚΑΙ Μ' ΕΧΑΣΕΣ

Τι σημασία έχει πια, που είσαι και τι κάνεις
αφού καιρό πια έπαψες, για μένα να υπάρχεις.
Τα λόγια που' χες τότε πρωτοπεί, τα πήρε ένα κύμα
αυτό που πάντα θα λέγε, καρδιά μου, κάνε βήμα!

Δεν ήταν φαίνεται γραφτό, να μείνουμε παρέα
και να γεράσουμε μαζί, αγάπη μου μοιραία.
Ήσουν κι εσύ σαν θάλασσα, που στέρεψε μια μέρα
κι απόμεινα να σε κοιτώ, μονάχη εδώ πέρα.

Θυμάμαι ακόμα τη φωνή, τον κάθε στεναγμό σου
κι εκείνο το βαθύ φιλί, σαν ένιωθες δικός μου.
Θυμάμαι κάθε χάδι σου, στις άκρες του κορμιού μου
και κάθε σου, "σε αγαπώ", σαν έκαιγες μαζί μου.
(ρ)
Σε έχασα και μ' έχασες και ξέρε θα πληρώνεις
τα όσα λάθη έκανες, νύχτες θα μαλλώνεις.
Όπου κι αν πας και μ' όποια πας, εμένα θα θυμάσαι
γιατί καμιά δεν σου δωσε, όσα γλυκά θυμάσαι!

Η αγάπη θα' μαι η πρώτη σου, η αγάπη η μεγάλη
καμιά δεν θα συγκρίνεται, καμιά δεν θα σου κάνει.
Με πρόδωσες και θα' ναι αυτή, η μόνη τιμωρία
δικιά σου δεν θα' μαι ποτέ ξανά κι η καρδιά σου θα' ναι κρύα!

ΓΕΩΡΓΙΑ ΣΙΜΙΝΗ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-05-2011