Γεράκια και όρνια του πνευματικού σκοταδισμού

Δημιουργός: sharon, Αλεξάνδρα Θεοχάρη

Θα ήθελα να εκφράσω ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ σε όσους διάβασαν και σχολίασαν με αβρότητα το ποίημά μου.Κι εγώ ενθουσιάστηκα με τις δικές σας δημιουργίες και τις θαύμασα.Ελπίζω εξίσου να σας αγγίξει η συνέχεια που σας παραθέτω. Καραβασίλης Βασίλης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

...Δολοφόνοι,τρομοκράτες,όλοι χτυπάνε στο ψαχνό
και τώρα σύμμαχό τους θέλουν τον πανάγαθο Θεό.
Όμως στη θεία δίκη, που θά' ρθει από ψηλά,
ένορκοι θα ' ναι τότε μονάχα τα παιδιά!

Τα τρομαγμένα βλέμματα αυτά θα σας δικάσουν
και όλα όσα κάνατε δεν πρέπει να ξεχάσουν.
Απάντηση προσμένουν του κόσμου τα παιδιά,
είτε στους πύργους ζούνε ή στα ψηλά βουνά.

Τα γεράκια του πολέμου κράζουν πανευτυχή,
πόλεμος εξαπλώνεται σ' ολόκληρη τη γη.
Τα περιστέρια δεν κρατούν κλωνάρι από ελιά,
στις στάχτες του πολέμου τα βρήκανε νεκρά.

Γεράκια μην σκαρώνετε πολεμικά παιχνίδια,
στο τέλος θα σας ψάχνουνε κι εσάς στ' αποκα'ί'δια.
Τις βόμβες μας τις δείχνουνε λες κι είν' βεγγαλικά,
όμως δε μας δουλεύουνε κι ας είμαστε παιδιά.

Πίσω από κάθε λάμψη και κάτω απ' τη φωτιά,
παντού καμμένα σώματα και άψυχα κορμιά.
Τα όπλα του θανάτου αν γίνονταν ψωμί,
δεν θα υπήρχε πείνα σ' ολόκληρη τη γη.

Στους πεινασμένους ο Θεός έστειλε εξ ουρανού το μάννα,
σήμερα τους "τα'ί'ζουνε" με βόμβες τ' αεροπλάνα.
Στους φτωχούς δώστε ψωμί,κλείστε την πολεμική βιομηχανία,
...να δείτε πώς εξαφανίζεται και η τρομοκρατία!



Θέλω να στείλω τα όνειρά μου σε όλου του κόσμου τα παιδιά,να ενώσουμε όλοι τα χέρια,το νου και την καρδιά...κι όλοι μαζί να διώξουμε τη μαύρη καταχνιά...
Καραβασίλης Βασίλης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-05-2011