Απ' την Πανσέληνο

Δημιουργός: ivikos

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τις νύχτες φυγαδεύοντας τ’ αλλοτινά μου χρόνια
φαλκίδευα το πέταγμα που θα ‘χα στο φευγιό
κι όσο τη μέρα μου έβαφα με ονείρου καταφρόνια
ένας καιρός με δίχαζε, σε απόπαιδο, και γιο…

Ζήτησα απ’ τις αρμάδες σου να με ξεπροβοδίσουν
όταν θα βγω παντέρημος σε θάλασσα πλατιά
έμαθα πως διέταξες, κρυφά να μ’ εμποδίσουν
να ταξιδέψω με ούριο του Αίολου Νοτιά

Κάποιοι θα πουν πως άκουσαν οπλές του ιχνηλάτου
κι αρχίζανε τα υπάρχοντα, στη φτήνια να πουλούν
δεν ήξεραν πως χάραζαν την ρότα του θανάτου
πως το ναυάγιο της ζωής έτσι το προκαλούν

Μα εσύ με φιλοξένησες μια νύχτα στον οντά σου
για να μου πεις πως αντιδράς σε αλλόκοτη φυγή
πως άμα μείνω, θα βρεθώ, κάποια στιγμή….κοντά σου
αν επιμείνω στο φευγιό, θα χάραζες τη γη…

Στον διχασμό της σκέψης μου προσφέρθηκε η Σελήνη
η ολόγιομη, που τα κρυφά τα βλέπει από ψηλά,
λέγοντας στο άστρο του Νοτιά: «Δεν πρέπει αυτός να μείνει,
αν μείνει, θα ‘χει δικαστεί, να μη χαμογελά!!!!»

Τη νύχτα το αποφάσισα, όσο κι αν κλαίει η καρδιά σου,
έστω κι αν γράφει: «Μείνε εδώ» του έρωτα το πανό,
με φως απ’ την Πανσέληνο, χωρίς να πω το…γεια σου…
να ρίξω μες στο πέλαγος της πίκρας το κανό!!!!!!!!

27.05.2011

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-05-2011