Οργή 2

Δημιουργός: azoritis, Γιώργος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σαν βούρκωσε η μέρα,έφτιαξε μου λες το δάκρυ
το λουλούδι έτρεξε με μιας να δροσιστεί
ρε γέμισε η γη αρώματα απ'άκρη σ'άκρη
και αυτός που τόγραψε τον είπαν ποιητή.

Σαν γέλασε η νύχτα,έφτιαξε μου λες τ'αστέρια
όλοι μια μεγάλη αγκαλιά,γλυκό φιλί
χιλιάδες άνθρωποι να δίνουμε με μιας τα χέρια
και αυτός που τόγραψε τον είπαν ποιητή.

Σαν χάθηκε ο ήλιος,ήρθανε μου λες οι σφαίρες
πείνασαν οι άνθρωποι και ψάχνουν το ψωμί
και μαύρισαν ψυχές και νύχτες γίνανε οι μέρες
και αυτός που τόγραψε τον είπαν ποιητή.

Σαν γέμισαν οι δρόμοι ,άνεργοι και απολυμένους
μετανάστες πεινασμένοι όλοι στη γραμμή
προστάτες ξένοι παίζουνε με τους προσκυνημένους
και αυτός που τόγραψε τον είπαν ποιητή.

Σαν φύγανε οι βάρβαροι και άσπρισαν οι μέρες
ήρθε άνοιξη οι κήποι όλοι ανθηροί
χαμόγελα και αγκαλιές χαρίζουν οι κοπέλλες
και αυτός που τόγραψε τον είπαν ποιητή.

Κι'εσύ και γω αγάπη μου στους δρόμους αγκαλιά
με τους πολλούς χωρίς δουλειά, χωρίς ψωμί
στη μέρα και στη νύχτα τους να βάζουμε φωτιά
λουλούδια να ανθίζουνε μες τη ψυχή
στις σφαίρες να αγιάζουμε την κάθε μας φορά
και τους προστάτες να κρεμάμε το πρωί
κ'αν φέρουμε την άνοιξη στη γη μας τελικά
μη, μη σε παρακαλώ, μη μη με πεις ποιητή.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-06-2011