Θανατική ποινή

Δημιουργός: likos_tis_stepas, Κώστας

Καλημέρα σε όλους...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Την κάθε μας χαρά
με λύπες πλημμυρίζεις
και γι' άλλη μια φορά
την πλάτη μου γυρίζεις,
το καθετί αρκεί
το πείσμα σου να θρέψει
δίχως να σπάει τη σιωπή
έστω και μία λέξη.

Κι όμως υπάρχουνε στιγμές
που μοιάζεις με θεά,
λόγια μονάχα της αγάπης λες
κι ανάβεις πυρκαγιά,
με παίρνεις απ' το χέρι σαν παιδί
και μου προσφέρεις γιατρικό
σ' εξωτικό κι ανύπαρκτο νησί
της Αφροδίτης το πιοτό.

Θανατική ποινή μοιάζει ο έρωτάς σου
κι εγώ αθεράπευτα τρελός σε θέλω,
αρσενικιά αράχνη έρχομαι κοντά σου
κι από το πρόσωπό σου αφαιρώ το βέλο, (ρεφρέν)
το κολασμένο σου φιλί δώσε μου μαύρη χήρα
κι έπειτα δηλητήριο γέμισε το κεντρί σου
κι αν θάνατο μου έγραψε για σήμερα η μοίρα
θα 'χω μαζί μου βάλσαμο τη σκέψη τη δική σου.

Ξαφνικά χωρίς αιτία
το χαμόγελό σου σβήνει
κι εγώ χωρίς σχεδία
παλεύω μόνος με τη δίνη,
νιώθω δίπλα σου σαν ξένος,
επισκέπτης της καρδιάς σου,
εραστής κυνηγημένος,
που θα μείνω μακριά σου.

Κι όμως υπάρχουνε στιγμές
που μοιάζεις άγγελος στη γη,
στα μάτια με κοιτάς και λες
για πάντα πως θα είμαστε μαζί,
κολλημένη επάνω μου
σαν καλοκαιρινό πουκάμισο,
σκιά θαρρείς παράνομου
που μπαίνω στον Παράδεισο.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-06-2011