και η βρόχα έπιπτε στρέιτ θρου

Δημιουργός: KTiNoS

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήταν μια παράξενη χώρα και η βρόχα έπιπτε στρέιτ θρου.
Οι μπότες μου είχαν πλημυρίσει νερό.
Το ίδιο και τα γάντια μου.
Ο δρόμος στενός και τα φορτηγά από απέναντι έστελναν το σπρέι κατευθείαν πάνω μου.
Παίρνω δελτίο καιρού…
-Καταιγίδα
Σταματάω σ ένα βενζινάδικο και βάζω 10ε βενζίνη.
Μπαίνω στο καφέ, μούσκεμα να σκεφτώ.
Μια γιαγιούλα με βλέπει και τρομάζει…
-Ωωωω παιντίιιιιι μου, που παεεεειιιι παιντί μου, βρέχει έξω…
Απλώνει το χέρι της και μου χαϊδεύει τα βρεγμένα μου μαλλιά.
Γενικά δε γουστάρω να με ακουμπάνε, ούτε να με λένε παιδί…
Δε γουστάρω καν να με λυπούνται.
Αλλά εκείνη η γιαγιούλα στην… Αλβανία με λύγησε.
Με διάβασε σαν ανοιχτό βιβλίο και μου έδειξε Αγάπη.
Καβάλησα τη μηχανή μου και συνέχισα μόνος όπως είχα έρθει.
Που πάει παιντί μου ?
Δεν ξέρω γιαγιά, θα δούμε.
Όπου με βγάλει υποθέτω.
Με λίγη τύχη…

http://img21.imageshack.us/img21/5458/dsc00478ste.jpg

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-06-2011