Παλιος Πολεμιστης

Δημιουργός: curious

A happy vicar I might have been two hundred years ago,to preach upon eternal doom and watch my walnuts grow .E.B.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Και πως πεθυμησα εκεινη την ζωη ,

με πεθυμια σαν φλογα ισχυρη ,

που δεν εσβησε ποτε της ,

τον πολεμο ως αφοβος και τολμηρος ,

και ακρατος και ατρωτος και φοβερος ,

οπως τοτε , πολεμιστης ηρωικος , να διαφεντεψω .




Με ξιφος μεγα και πλατυ , τα στιφη να αφανιζω ,

πολεμου ιαχες , τον αερα να πληγωνουν ,

και οι συντροφοι ακομη - αερικα-δαιμονικα- της μαχης ,

με δεος να παραμεριζουν .

Ερημωση και τρομος τον αντιπαλο κυκλωνουν και αναχαιτιζουν .

Σταχτη κι οδυρμος , τα δορατα σαρκες μαλακες ξεσκιζουν ,

και τον εχθρο σε δυο κομματια , τον διπλωνουν .



Κι η περηφανια του ακρατου πολεμιστη ,

να τρεφεται απ' το μισος , το Θανατικο και να τρανευει ,

μεσα μου ομως , ακομη να λυσσομαναω - πιοτερο τραγικος -

με μισος πιο Θανατερο , με λαμα αιχμηρη , αιματοβαμμενη ,

ολεθρο να σκορπαω .




Και να Θεριευουν βηματα , μπρος στον καταφρακτο εχθρο,

αναγκη , ποσο αναγκη ζοφερη , λιγο απ ' τον παλιο πολεμιστη,

στο φως της μερας , που οκνηρα αργοπεθαινει και σφαδαζει ,

την δοξα την παλια αναζητω - αιμοσταγης -

και ιαχη πολεμικη , βουβη και γερασμενη ,

σε λαμα σκουριασμενη , μες στο θηκαρι της ρημαζει .

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-06-2011