Ευχαριστώ και αντίο Δημιουργός: Trelenaki Ευχαριστώ για την υπομονή σας και το μάθημα που πήρα Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσους με ανέχτηκαν, με διάβασαν, με σχολίασαν, με κριτίκαραν, με συμβούλευσαν, με συνεγχάρησαν και με αποδοκίμασαν... Εκείνη που έμαθε το μάθημά της και είχα σκοπό εξ αρχής να "διδάξω", κατάλαβε επιτέλους ότι όλες οι λάσπες που πέταγε τόσο καιρό γύρισαν και την πλάκωσαν και δεν θα ξανασχοληθεί μαζί μου ξανά. Θα κάτσει "στα αυγά της" ήσυχα ήσυχα και δεν θα τολμήσει να ξαναενοχλήσει ούτε εμένα, ούτε τον άνθρωπό μου.
Είναι κρίμα, γιατί είναι ο μόνος άνθρωπος που έχει λανθασμένη άποψη για εκείνον. Τον θεωρεί ηλίθιο, μιας και δεν είναι σε θέση-σύμφωνα με όσα λέει- να δει ότι τον έχω χωρίσει από την αδερφή του και δεν της μιλάει εξ αιτίας μου. Τι κρίμα...Εκείνος έχει τόσους φίλους και ανθρώπους που τον αγαπάνε, που τον νοιάζονται, που τον παίρνουν τηλέφωνο να δουν πως είναι...Ένας άνθρωπος υπέροχος, με αξιοπρέπεια, αγάπη για τους διπλανούς του, ευσυνειδησία, ειλικρίνια, συμπαράσταση...Ξέρεις ότι μπορείς να βασιστείς πάνω του...ΕΝΑΣ ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ που είμαι τυχερή να βρίσκεται δίπλα μου...Ένας άνθρωπος έξυπνος και με χιούμορ, με ευρεία παιδεία και μόρφωση...
Το μάθημά μου όμως το πήρα κι εγώ...Έμαθα να εκτιμώ αυτούς που με ξέρουν και μ'εκτιμούν...Πίστευα πως τα λόγια της θα επηρέαζαν όσους δεν ήξεραν καλά εμένα και γνώριζαν περισσότερο καιρό εκείνη...Αλλά αυτό δυστυχώς για εκείνη, ήταν το κακό για εκείνη, το ότι την ήξεραν. Γνώρισα - μετά τον άνθρωπό μου- υπέροχα άτομα στην οικογένειά της κι έχω πολλά ακόμα να μάθω για αυτούς. Κι όλοι γνωρίζουν ποια είναι αυτή. Ήταν μεγάλη χαζομάρα μου να αμφιβάλλω έστω και για ένα λεπτό και να πέσω στην παγίδα να αμφισβητήσω την άποψή τους. Ξέρουν ποια είναι εκείνη, το βλέπουν κάθε φορά που πάνε σπίτι της και έπειτα -χαζοί δεν είναι- βλέπουν κι εμένα, με μαθαίνουν, τους μαθαίνω...
Επειδή πίστευα πάντα πως όλα αργά ή γρήγορα σκάνε στην επιφάνεια, ακόμα και τα φιλαράκια της από το διαδίκτυο, θα ανακαλύψουν σιγά σιγά τι άνθρωπος είναι, όσο και αν τους κοροϊδεύει πίσω από έναν υπολογιστή...Μπορεί να συνεχίσει να τους λέει ψέμματα όσο καιρό θέλει, όμως τα ψέμματα είναι σαν το παιχνίδι με τα τουβλάκια, το jenka, μπορεί να χτίζεις όσο ψηλά θες, κάποια στιγμή όμως θα πρέπει ή να σταματήσεις να χτίζεις ή να τραβήξεις ένα από τα κάτω και τότε όλο θα καταρεύσει...
Διαβάζοντας όσα γράφω, θα πείτε "και τι με νοιάζει;"...Κάποιους ναι, κάποιους όχι, κάποιοι θα σχολιάσουν, κάποιοι όχι, κάποιοι να επιδοκιμάσουν, κάποιοι θα αποδοκιμάσουν...και πάλι σας ευχαριστώ όλους. Θα ήθελα μόνο να μοιραστώ μαζί σας το εξής: Όταν ξέρεις ποιος είσαι και είσαι πάντα αληθινός, ακόμα και αν κάποια στιγμή χάσεις την πίστη σου σε εσένα, ΠΑΝΤΑ θα βρεθεί κάποιος να σου θυμίσει ποιος είσαι. Αλλιώς θα προσπαθείς πάντα να αποδείξεις σε όλους 10 διαφορετικά πρόσωπα και κανένα δεν θα είναι ποτέ ίδιο με το άλλο, γιατί απλά δεν ήσουν ποτέ αληθινός.
Όποιοι κι αν είστε, απλά δεχτείτε το και αν θέλετε να αλλάξετε αυτά που σας πειράζουν, τότε είναι στο χέρι σας. Όχι αυτά που σας υποδεικνύουν χωρίς νόημα. ΜΗΝ ΑΦΗΣΕΤΕ ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΝΑ ΣΑΣ ΠΕΙ ΠΟΙΟΙ ΕΙΣΤΕ! Δείξτε τους εσείς και φροντίστε να το μάθουν. Φροντίστε μόνο να είναι αληθινό αυτό που δείχνετε, για να μην χαθείτε σε κάποιο λαβύρινθο με πρόσωπα. Ξεχωρίστε, δείτε αν αυτά που σας ζητούν να αλλάξετε είναι πράγματα που τους πληγώνουν και θίγουν την αξιοπρέπειά τους ή είναι απλά πράγματα που δεν συμφωνούν με τον τρόπο ζωής και σκέψης τους. Στην πρώτη περίπτωση θα πρέπει και πάλι εσείς να σκεφτείτε και να αποφασίσετε αν αξίζει ή όχι να χάνετε ανθρώπους (και ποιους) από την ζωή σας γιατί τους πονάτε . Στην δεύτερη απλά θα κάνετε το λάθος να συμβιβαστείτε με κάτι που δεν είστε εσείς για να ευχαριστήσετε τους άλλους, οι οποίοι όμως θα άξιζαν αν δεν σας το ζητούσαν αυτό ποτέ...
Έμαθα λοιπόν πως όντας αυτή που είμαι με όλους όσους βρίσκω στον δρόμο μου, κάποιοι θα με απορρίψουν και κάποιοι θα με αγκαλιάσουν. Όσοι όμως με αγκαλιάσουν, θα με μάθουν, θα με "δουν" και δεν θα αμφισβητησουν ποτέ το ποια είμαι, ότι και να τους πουν τα κακόμοιρα στόματα.Με τα καλά μου και τα κακά μου. Απλά έτσι είναι. Αν ήμουν ένα ψέμμα ζωντανό τότε κάποια στιγμή θα έπεφτε η αυλαία και θα την έκαναν όλοι. Αλλά θα έφταιγαν αυτοί;
Η "φίλη" μου για παράδειγμα δεν βλέπει πως η αδιαφορία της ακόμα και για την άρρωστη μάνα της, η αναισθησία της, η κακία της ακόμα και απέναντι σε όσους έχουν ουσιαστική ανάγκη από την βοήθειά της, η τεμπελιά της, η ψευτιά της και πολλά άλλα διώχνουν από δίπλα της όσους τα αντιμετωπίζουν αυτά κατα πρόσωπο και κατηγορεί όσους την απορρίπτουν ως κακούς, άκαρδους και εκμετελλευτές.Φταίνε εκείνοι που δέχονταν τα δωράκια και τα κοπλιμέντα που τους έκανε, μα την "έκαναν" όταν είδαν με τι έχουν να κάνουν και μόνο εκείνοι. Φροντίζει μάλιστα να ντύνει τον ευατό της με μάσκες και ρούχα που ταιριάζουν σε αυτά που αναζητούν όσοι την γνωρίζουν διαδικτυακά.
Τέρμα το γράψιμο για μένα ακόμα και αν τολμήσει να ξανασχοληθεί με την ζωή μου. Δεν της αξίζει ούτε δευτερόλεπτο από τον χρόνο μου,όπως άλλωστε μου λέει κι εκείνος. Το χαζό στην αρχή που δεν την είχα "δει" είναι ότι στεναχωριόμουν που μιλούσε έτσι για την αδερφή του, γιατί αν έπιανα ποτέ τον εαυτό μου να σκέφεται έτσι για την αδερφούλα μου θα προτιμούσα να καιγόμουν ζωντανή. Τόσο βλάκας ήμουν που προσπάθησα μέχρι και να τους φέρω πιο κοντά...
Σας ευχαριστώ για την παρέα. Θα συνεχίσω να σας διαβάζω και εύχομαι να συνεχίσετε όλοι να γράφετε...τροφή για το μυαλό και την καρδιά...
Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-07-2011 | |