Περιστασιακό

Δημιουργός: merlin17254, Γιωργος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Περιστασιακό

Καθόμασταν άντικριστά
καί πίναμε μονάχοι.
Πνιγμένοι άπ τά άγχη,
ψάχναμε συντροφιά.

Καπνοί τυλίγαν τό μυαλό
καί τό ποτό κτυπούσε.
Τήν είδα, μέ κοιτούσε,
μόνη, σκυφτή, ξανθιά.

Ξεθωριασμένη όμορφιά,
άπόμακρη, μοιραία.
''Ψώνιζε'' γιά παρέα,
νά ''βγάλει'' τήν βραδυά.

Μού έγνεψε μέ χάρι,
ζητώντας μου φωτιά.
Μέ νόημα ή ματιά,
μέ άγγιξε βαθιά.

Μετά, μέ έπροσκάλεσε,
νά τήνε συντροφέψω.
Είπα, ''θά έπιστρέψω'',
μά μέ βαριά καρδιά.

Μάς βρήκε τό ξημέρωμα,
στό ίδιο τό κρεβάτι,
συνένοχους σ άπάτη,
μέ ψεύτικα φιλιά.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-07-2011