Μαυροφόρα νύφη

Δημιουργός: k13739, Paula

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μπήκε μαυροφόρα νύφη το φθινόπωρο
μ’ ένα άγνωστο δρόμο, μπουκέτο στο χέρι.
Ένα δρόμο άφωτο, τρομακτικό
δίχως έστω και σπίθας φως.

Και η μαυροφόρα νύφη με κρατά σφιχτά
και μ’ οδηγεί κάπου, που?
Με κάθε διστακτικό βήμα που κάνω
τόσο πιο ερημικός και σκοτεινός γίνετε ο δρόμος.

Σε ψάχνω! Χάθηκες. Που είσαι?
Φωνάζω τα’ όνομά σου στο σκοτάδι.
Δεν μ’ ακούς. Πού είσαι? Χάθηκες.
Και η μαυροφόρα συνεχίζει να μ’ οδηγεί.

Ψάχνω το φως. Εσένα. Τη λάμψη σου,
μα δε σε βρίσκω μέσα σ’ αυτό το ζοφερό δρόμο.
Κάθε μου βήμα με θανατώνει.
Που είσαι φως μου? Που είσαι ελπίδα?

Μια αναμμένη λαμπάδα
πρέπει να υπάρχει στο τέλος
αυτού του ανυπόφορου δρόμου.
Μια λαμπάδα φωτισμένη με ελπίδα.

Διαβαίνω εξαντλημένη,
τα βήματα μου όλο και πιο μικρά
χάνομαι κι’ άλλο καθώς ψάχνω
και ο δρόμος ατέλειωτος.


[align=center]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-07-2011