Σε αυτό το ξημέρωμα πρόσεξα απ' το παράθυρο...
περ-πατούσαν οι άνθρωποι ακέφαλοι...
χωρίς όραση...
χωρίς ακοή...
χωρίς χαμόγελα...
έκλεισα τις κουρτίνες...
στο πάτωμα ένα δάκρυ...
στην σκέψη ένα κενό...
σφράγισα την πόρτα...
δεν θα έχω επισκέπτες...
***
Στέλιος Κ.