Προβάροντας το «είμαστε»

Δημιουργός: Μίνα Παπανικολάου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Φλόγες αναίτιας συστολής..

Αγγελικά πλασμένες ατομικότητες
κρατώντας στα χέρια τους αιώνες σαν τάματα
σαν προσευχές αδιάλειπτες
σαν παιδικά ονειροταξιδέματα
και βλέμματα κοφτερά,
ταξινομημένες αλφαβητικά απουσίες.

Με πείσμα στολίζουν στην πέτρα -καταγάλανη οπτασία -το ποθητό «μαζί».
Καταργούν δια παντός το «Εγώ»,
πριν το μνημονικό χαθεί,
πριν νυχτώσει,
σταματώντας το χρόνο στη μια στιγμή
την πρώτη της αφής με το «Εμείς»,
απορώντας.. «Πώς μαζί;».

Ζωγραφίζουν, στ΄ αλήθεια, τα δικά τους φεγγάρια,
υδατογραφούν αγγίγματα όπου ο ένας πια μόνος δεν μπορεί,
παρά μόνο με τέχνη,
να χωρέσει το «χώρια» στο «Είμαστε»

© Μ.Π. 2005

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-08-2011