Η κορυφαία στιγμή της απόγνωσης

Δημιουργός: BonnieJo, Ιωάννα Παπαδοπούλου

-Μπορεί να ζήσει κάποιος χωρίς

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα φώτα τρεμοπαίζανε στο σκοτάδι. Είχα
χαθεί στην κοιλάδα της Μοναξιάς.
-Πάλι μ' έβαλε ο Πόνος σημάδι-
σκέφτηκα.

Η απόγνωση στην κορυφαία της στιγμή.

Ξαφνικά κάτω απ' τις πυκνές φυλλωσιές,
ξεπρόβαλλε μια θρασύτατη ηλιαχτίδα και
βάλθηκε να χορεύει,μέχρι που η
κινητική της ενέργεια μετατράπηκε σε
θερμική και ζέστανε την καρδιά μου. Ο
πόνος πήρε να λιώνει και η απόγνωση
κόλλησε στο πηχτό υγρό μου.
-η ευτυχία είναι εδώ και μου κρατά το
χέρι- σκέφτηκα.

Αυτό που δεν είχε περάσει καν απ' το
μυαλό μου, ήταν ότι η ηλιαχτίδα, πριν
στήσει το χορό, κρυφά είχε ανοίξει το
κουτί της Πανδώρας... κι αυτή, έτσι για
αλλαγή, είπε να στείλει μερικές,
κάποιες Ελπίδες.

-Διώξτε τη θρασύτατη ηλιαχτίδα απ' τις
κοιλάδες της μοναξιάς μου! Πείτε της
να φύγει! Πείτε της απόψε δεν κερνάω!
Θ' αφήσω να με βάλει κι απόψε σημάδι ο
Πόνος. Θα πάρω, μόνη μου, θέση σε μια
γωνιά, να έρθει να με στριμώξει κι
απόψε η Απουσία.. Θα πληγώσω κι απόψε
τη Νύχτα, με τη σιωπή μου. Θα φυσήξει
νοσταλγία. Θα σηκώσει σκόνη η οργή. Θα
βρέξει κι άλλα δάκρυα. Θα γεμίσει η
ψυχή μου λάσπες. Θα σ' αναζητώ, μα δε
θα 'ρθω να σε βρω. Θα βάλω γαλότσες
μόνο και θα πεταχτώ να βγάλω τον
αναπνευστήρα. Θα πνίξω την ηλιαχτίδα
με τα δυο μου χέρια γυμνά, για ν'
αφήσω κι εγώ σημάδι στο χρόνο. Θ'
αφήσω τ'αποτυπώματά μου στο πτώμα,
για την επόμενη φορά που θα
με «μηνύσεις». Κι αν δε γίνει κι αυτή
η δίκη ερήμην μου, θα πω στο
δικαστήριο:

«Ναι, εγώ την σκότωσα κύριε
Πρόεδρε!» και θα γελάσω υστερικά.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-10-2005