Υποταγή

Δημιουργός: ptoumassis, Παναγιώτης Θ. Τουμάσης

Ποίημα που περιμένει τον τραγουδοποιό του

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Απ’ τη φυλακή μου βγήκα και προχώρησα,
σ’ έναν κόσμο δίχως οίκτο, καλωσόρισα!

Τα χωμάτινα φτερά μου, ξαναντύθηκα,
να με φοβηθούνε τ’ άγια και τ’ ανήθικα!

Του ληστή τη μπότα πήρα, την ξεσκόνισα,
να βαδίσω με την πόρνη και τη φόνισσα!

Στην πολίχνη μέσα μπήκα σαν αγράμματος,
με τα σύνεργα του πάθους και του δράματος!

Κλαιν – αγέννητα μωρά – τα τεκταινόμενα,
που τα ρίχνει στα σκουπίδια κάποια γκόμενα!

Και τα κόκκινα τα φώτα, που με λούσανε,
γι’ αμαρτία κι αθωότητα, μιλούσανε!

Τότε, την αγάπη που ’χα, συλλογίστηκα,
μού ’παν, όμως, ότι πέθανε και πείστηκα!

Απ’ τη μιαν οδό στην άλληνε ταξίδεψα
και στη μέση μιας λεωφόρου, τήνε κήδεψα!

Αποδέχτηκα τα πρέπει των ανθρώπωνε,
μ’ έναν τρόπο που τη σκέψη κατατρόπωνε!

Πιο μικρό νοίκιασα σπίτι κι ίσως να ’μεινα,
πριν με διώξουν, όλα κι όλα λίγα εξάμηνα!

Π.Θ.Τουμάσης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-08-2011