Αντικατοπτρισμός ζωής

Δημιουργός: χρήστος

στις κόρες μου...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κάτω απ' το φως του φεγγαριού
Τα χείλη ενός μικρού παιδιού
Να με ρωτάνε:
Μπαμπά σαν φεύγουν τα πουλιά
Κι αφήνουν πίσω τα παλιά
Πες μου που πάνε

Κι εγώ χρόνια -πουλιά μετρώ
Στο παιδικό σου πρόσωπο
Το πρόσωπό μου
Αντικατοπτρισμός ζωής
Δεν θέλω όμως να ντυθείς
το είδωλό μου

μπαμπά πως νιώθει η θάλασσα
όταν καράβι την περνά
δεν την ματώνει;
Πόσο ζυγίζει ο ουρανός
Που φεύγει και που πάει το φως
Όταν νυχτώνει;

Κύκλος μικρός είναι η ζωή
Φεύγω εγώ έρχεσαι εσύ
Και συνεχίζεις
Κι αν κάτι με παρηγορεί
Είναι πως όταν φύγω, εσύ
θα με θυμίζεις

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-10-2005