Κι ένας "τρελός"... δακρύζει

Δημιουργός: horseman, Στέλιος Κοντοδήμος - horsemans

Καλησπέρα σας...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Άκουσα την μουσική που μου δάνεισες...

κρυφά...

μονάχα ένα σύννεφο κατάλαβε...

δάκρυσε...

μίση-σε κι αγάπησε...

μάτωσε...

πυροβόλησε τα χρώματα...

μιας νύχτας φάντασμα...

πρόβαλε...

μαύρη σκιά...

άνοστη γεύση...

κουράστηκαν τα χείλη...

κορέστηκαν οι αδένες...

να καταπίνουν...

να αφομοιώνουν...

γυμνές πόλεις...

νεκρά αγάλματα...

από αδιάφορους περαστικούς...

άδεια τριγυρνούν τα λεω-φορεία...

αποβίβασαν στην στάση τους τελευταίους νεκρούς...

μολύνεται το νερό στην άσφαλτο...

αγκαλιά με διαλυμένα συνθήματα...

χαραγμένα από ατσάλινα χειρό-φρενα...

οι σειρήνες βογγούν αναίτια...

κι ένας "τρελός"...

τραγουδά για της αγάπης τα βήματα...

σφάλισαν τα παράθυρα...

έσβησαν τα φώτα...

δεν θέλουν ν' ακούν...

δεν θέλουν να θωρούν...

του "τρελού" τα ζωντανά συνθήματα...

με χειροπέδες έδεσαν...

της ψυχής του τα σκιρτήματα...

η φωνή του περνά τις κλειδαριές...

με δεμένα τα χέρια αγκαλιάζει τον ουρανό...

δακρύζει...

χορταίνοντας φως απ' το κρησφύγετο του ήλιου...

αντέχει...

δεν πεθαίνει...

τραγουδά...

~

Στέλιος Κ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-08-2011