Στο περιβόλι του κόσμου

Δημιουργός: γιος της βροχής, Κωνσταντινος Πορφυρος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Την αγαπούσε εκείνη την αμυγδαλιά
δε χόρταινε να την οσμίζεται
την κρατούσε απάνω του κολλημένη
για λεπτά,ώρες,νύχτες ολάκερες,
ακούραστα
όσο αυτή έπλεκε τα στεφάνια της
και τον μυροφορούσε.
Αμυγδαλιά της σοφίας την έλεγε
και γελούσε.
Κι αλήθεια
όσο την είχε επάνω του κολλημένη
έρχονταν ιδέες,ξυπνούσαν πόθοι,
αγρίμια που'κρυβε μέσα του
κι ύστερα πάλι βυθίζουνταν σε σκέψεις
μελαγχολικά ποτάμια που τον παράσερναν
σαν το άρωμα της.
Κάθοταν κάτω απ'τα κλαδιά της
και μελετούσε τη ζωή
έκανε πως όλα τα'ξερε
μα πίσω από κάθε γέλιο
ένα δάκρυ κρυβόταν,
ήταν παρήγορος ο ίσκιος της αμυγδαλιάς.
Έτσι αναπάντεχα τη γνώρισε
την αμυγδαλιά εκείνη
την είδε σ'ένα περιβόλι ανθισμένη
και πολύ του άρεσε,
είπε να την κάμει δική του.
Μιαν αμυδαλιά.Ανθισμένη!
Να μην ξαπλώνει άλλος σ'αυτόν τον ίσκιο,
μην την οσμίζεται.
Είπε,να την αποκόψει
απ'το περιβόλι του κόσμου.
Έτσι ξαφνικά,βυθίστηκε πάλι σε σκέψεις...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-09-2011