Τα ερείπια μιας αγάπης

Δημιουργός: ptoumassis, Παναγιώτης Θ. Τουμάσης

Ποίημα που περιμένει τον τραγουδοποιό του

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το νεράκι της πηγής σου δε με δρόσισε,
το φιλί σου και το χάδι δεν το χόρτασα,
όλη η γλύκα του κορμιού σου λες και νόσησε,
στάθηκα στα δυο μου πόδια, μα δε γιόρτασα.

Κι είπα: «Τέλειωσαν οι μέρες των ερώτωνε»
κι είπα: «Σήμαναν οι νύχτες των παθώνε μου»,
λαχταρούσα ένα μαχαίρι να με σκότωνε,
απ’ το χέρι σου σταλμένο, δολοφόνε μου.

Το ψωμί και το φαγί σου δε δοκίμασα
κι από σένα πόσα μίλια ξενιτεύτηκα,
σ’ ένα χειμαδιό στον Άδη, πήγα χείμασα,
την αυγή ξύπνησες μόνη και σε σκέφτηκα.

Τ’ όνομά μου, σ’ άδεια κάμαρη ψιθύρισες,
με τα χείλη παγωμένα σ’ αποκρίθηκα,
μήτε μ’ άκουσες και στ’ άλλο πλευρό γύρισες,
εβαρέθηκα και ρούχα ξένου ντύθηκα.

Βγήκες έξω και στον κόσμο μ’ αναζήτησες,
με ζητιάνους πήρες πρέζα κι άλλους άρρωστους,
εκοιμήθηκες με πόρνες και μ’ αλήτισσες,
όταν κλάψαν κι όταν χάσανε το θάρρος τους.

Π.Θ.Τουμάσης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-09-2011