μύριζαν Α γ ά π η …

Δημιουργός: horseman, Στέλιος Κοντοδήμος - horsemans

Καλό μας ξημέρωμα συν-ταξιδιώτες των λέξεων...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

« Πήδηξα σαν αετός στις ράγες...

κάρφωσα με τις άκρες των δαχτύλων τις λαμαρίνες...

δεν φρέναρε...

φρέναρα το τραίνο του έρωτα «…


Κι όταν απλώθηκε το αίμα…

στις ατσάλινες ράγες…

δραπέτης ο πόνος…

δεν τον ένοιωσα…

δεν πόνεσα…

μονάχα δυο κρίνους πρόσεξα…

κύκλωναν τα πόδια…

μύριζαν Α γ ά π η …

τρυφερά προς-κύνησα…

οι ευωδιές…

δονούσαν το κορμί…

τρυφερά κι αλύπητα…

κι ήλθες Εσύ…

με αγκάλιασες…

τα χείλη μου δάγκωσες…

να μου υπενθυμίσεις

ψιθυρίζοντας σαν μπάτης…

ήλθα Αγάπη…

κι ύστερα…

δάκρυσες…


Λευκά πανιά…

δια-χύθηκαν οι παλάμες…

πάλλονταν…

ξεκουμπώνοντας σαγηνευτικά…

τους ιστούς στο κορμί σου…

ανάσες…

γεύσεις…

ηδονές…

στις ράγες…

της εκκίνησης για το ταξίδι…

χάθηκα στα μάτια σου…

ξάπλωσα μέσα σου…

έντονα σαν κεραυνός…

βασανιστικά αργά…

σαν της χελώνας τον βηματισμό…

κι αφεθήκαμε…

στις υπερβολής το παιχνίδι…

ρίχτερ ηδονών…

τσουνάμι αισθήσεων…

κλονίστηκε ο έρωτας…

παρ-έδωσε τον Ναό…

στις επιθυμίες

των δικών μας Ζωών…

μην…

…

Ψυχή μου…

Εσύ…


Στέλιος Κ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-09-2011